top of page

papalampropoulos syriopoulou

GARDEN SQUARE

Status: Competition proposal
Program: Kolonaki public square redesign

Year: 2023
Site area: 3,700 sqm
Location: Kolonaki, Athens

Architect: Leonidas Papalampropoulos, Georgia Syriopoulou

Team: Elias Kouklinos


 

ΠΛΑΤΕΙΑ - ΚΗΠΟΣ | Ο σχεδιασμός χρησιμοποιεί ως κεντρική τυπολογική αναφορά την πλατεία - κήπο (Garden Square) αναζητώντας σε αυτή τα χαρακτηριστικά εκείνα (ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΠΙΟ - ΟΡΙΟ) που απαντούν με τον καλύτερο τρόπο στα παραπάνω προβλήματα.

 

ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΠΙΟ | Οι Κήπο-Πλατείες εισάγουν στοιχεία του ‘φυσικού τοπίου στον αστικό χώρο σε άμεση αντιδιαστολή με τον κλασσικό τύπο της αστικής πλατειάς (Town Square) στον όποιο η κενή κεντρική πλακόστρωτη επιφάνεια παρουσιάζεται ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της υπερθέρμανσης της πόλης.

 Η επίδραση του μετριασμού της αστικής θερμικής νησίδας (UHI) μέσω της δενδροφύτευσης είναι, στην πραγματικότητα, όχι μόνο γύρω από το δέντρο ή μέσα σε μια περιοχή πρασίνου, αλλά και σε υψηλότερο αστικό επίπεδο συμβάλλοντας στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας των κτιρίων στις κεντρικές περιοχές της πόλης. Παράλληλα η εισαγωγή «μαλακών» απορροφητικών επιφανειών στην καρδιά της πόλης σε συνδυασμό με την έντονη ψηλή φύτευση αποτελούν το κεντρικό «δομικό» υλικό του σχεδιασμού συμβάλλοντας στη βελτίωση της θερμικής άνεσης στον δημόσιο χώρο.

 

ΣΥΣΚΕΥΗ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗΣ | Το στοιχείο του φυσικού τοπίου από μόνο του δεν αρκεί για να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό χαρακτήρα της πλατείας καθώς τα γεωμετρικά της στοιχεία σε σχέση με την επιβαρυμένη χρήση της την καθιστούν περισσότερο πέρασμα παρά προορισμό. Η διαμόρφωση του ορίου στην περίπτωση των κήπο-πλατειών συμβάλλει στην εισαγωγή μιας νέας συνθήκης οικειότητας στο εσωτερικό τους. Η εξωτερική επιφάνεια-όριο αποτελεί μια αναγκαία συσκευή επιβράδυνσης επιτρέποντας την ταυτόχρονη χρήση της πλατείας στους χρηστές που θέλουν να βιώσουν έναν αναγκαίο βραδύτερο ρυθμό από εκείνο της γύρω περιοχής.

 

ΑΣΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ | Η διαμόρφωση της Πλατείας Φιλικής Εταιρείας δεν αντιμετωπίζεται σαν μια μεμονωμένη παρέμβαση στην πόλη αλλά τμήμα μιας αστικής ακολουθίας δημόσιων χώρων (Καλλιμάρμαρο, Εθνικός Κήπος, Πλατεία Συντάγματος, Δεξαμενή) η οποία εκφράζεται μέσα από την συνέχεια των τεκτονικών τους και των τοπίων τους. Η επανοικειοποίηση και η επανερμηνεία του «αποικιακού» ιδιώματος διατυπώνεται χωρικά στη συνέχεια των φυτεύσεων και των υλικών κατασκευής. Η διαχείριση των ορίων του δημόσιου χώρου μέσα από μαρμάρινους ογκόλιθους διαφορετικής κλίμακας και έκτασης κατασκευάζει σημαντικό τμήμα της ταυτότητας του κέντρου της Αθήνας και αποτελεί ταυτόχρονα σημαντικό συνθετικό στοιχείο της πρότασης.

bottom of page